CO NAM ZROBIĄ PASOŻYTY? TROCHĘ O ROBAKACH

 Czy będąc od dawna chorym, lecząc się bezskutecznie na różne dolegliwości, chodząc od lekarza do lekarza, już właściwie bez nadziei że cokolwiek się zmieni, bo robisz badania i właściwie nic konkretnego z nich nie wynika a lekarze gubią się w diagnozach i zaczynają przebąkiwać o konsultacji z psychologiem pomyślałeś o tym żeby sprawdzić czy twój organizm jest obciążony pasożytami? Prawdopodobnie  lekarz nawet o tym nie wspomniał, a organizm, w którym rozgościły się różne, nieproszone żyjątka z tego właśnie powodu może niedomagać. Twoi mieszkańcy "na gapę" żywią się tobą i załatwiają się w tobie, osłabiając cię i zatruwając co przedłuża w nieskończoność wszelkie terapie często nie pozwalając na całkowity powrót do zdrowia a bywa że doprowadzając do śmierci. Tak więc każde leczenie powinieneś zacząć od odrobaczenia się. Ja nie żartuję, nie żartuje też dr Hulda Clark  ("Kuracja życia metodą dr Clark") i Nadieżda Siemionowa ("Szkoła życia").
Ciągle zarażamy się pasożytami! Pasożyty są wszędzie! Zarażamy się nimi od domowników, znajomych, zwierząt, niedogotowanego mięsa, nabiału, w sklepach, na basenie, w windzie, w tramwaju, nawet w przychodni lekarskiej. Np. głównym źródłem zakażenia przywrą jelitową ( przyczyna HIV i nowotworów ) jest niedogotowane mięso. Poza tym możemy się nią zarazić poprzez krew, ślinę, nasienie i mleko matki. Członkowie rodziny prawie zawsze mają te same pasożyty (pisze Hulda Clark). Jeśli u kogoś rozwija się HIV lub nowotwór, inni domownicy przypuszczalnie też mają przywry jelitowe. Choroby te są spowodowane przez te same pasożyty.
Żyjemy nieświadomi tego jak niebezpieczne są dla nas inwazje pasożytnicze. Choroby pasożytnicze, biorąc pod uwagę ilość chorych, znajdują się na 4 miejscu (na pierwszym znajdują się choroby sercowo-naczyniowe, na drugim rak, na trzecim udar).
Gdy uważnie przyjrzymy się łańcuchowi przyczynowo-skutkowemu powstawania chorób, znajdujących się na pierwszym, drugim i trzecim miejscu, zrozumiemy, że wszystkie one są skutkiem obecności w człowieku pasożytów. Robaki pasożytnicze i ich larwy na różnych stadiach rozwoju osiedlają się w organach, dziurawią naczynia, burzą osłonę przeciwrakową - i dopiero wtedy powstają wyżej wymienione choroby. Lekarze - nie wdając się w przyczyny - opisują i leczą objawy. Milion ludzi rocznie umiera na skutek infekcji pasożytniczych. Nauka uważa, że 90% dzieci umierających przed 5 rokiem życia umiera przez pasożyty. Nadieżda Siemionowa wymienia objawy, według których można określić, czy dziecko jest zarażone przez pasożyty. Należą do nich, między innymi: powolny wzrost, niedorozwinięte płatki uszu, krótkie palce u rąk (długość palców krótsza od długości dłoni), palec serdeczny większy od środkowego, wąskie czoło, rzadkie włosy, wypadanie włosów, jedno oko różne od drugiego.

Ciekawą statystykę ról, jakie pełnią w powstaniu chorób nowotworowych pasożyty, podaje WHO - Światowa Organizacja Zdrowia:
----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Statystyka roli, jaką pełnią pasożyty w przypadkach raka

Dane WHO  (Światowej Organizacji Zdrowia) - 1996 r., Genewa

----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Lokalizacja raka w organizmach     Ilość przypadków   Przypadki spowodowane
                                                         rocznie                    przez pasożyty
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Żołądek                                                       996 000                    55 %
Organy kobiece, szyjka macicy           529 390 000                    80,83 %
Wątroba                                                      527 000                    82 %
Płuca                                                        1 020 000                    90 %
Chłoniaki limfatyczne                                  303 000                  100 %
Leukemia                                                    275 000                      1 %
Rak macicy                                                 500 000                  100 % (schistosomatoza/przywra)
Pęcherz moczowy                                      200 000                   100 % (schistosomatoza/przywra)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ODDZIAŁYWANIE PASOŻYTÓW NA ORGANIZM CZŁOWIEKA
jest wielorakie:
toksyczne
mechaniczne
alergiczne
polegające na wchłanianiu przez pasożyta zasobów pokarmowych gospodarza.

Toksyczne substancje pasożytów to produkty przemiany materii wydzielające się z ich ciała. W przypadku przywr i robaków obłych są one trujące. Trujące są także ich odchody. Dlatego tak poważne są inwazje (rozmnożenie się w dużych ilościach) glist, owsików oraz przywr w wątrobie. Doświadczeniami na zwierzętach udowodniono, że po wprowadzeniu do ich organizmu płynu, w którym wcześniej znajdowały się helminty (z greckiego pasożyty), organizm zwierząt reagował ciężkimi zaburzeniami dróg pokarmowych, organów produkujących krew oraz systemu nerwowego. Wyciągi z tasiemców utrudniały wydzielanie się soków trawiennych oraz działalność transportową przewodu pokarmowego. Płyn pobrany z wnętrza ciała glisty hamował działanie układu krwionośnego i ośrodków oddechowych zwierząt doświadczalnych.
Stan chorobowy zwierząt doświadczalnych zatrutych wydzielinami helmintów jest bardzo podobny do objawów, które występują podczas helmintoz (robaczyc) u człowieka.

Mechaniczne  oddziaływanie pasożytów i ich larw na organizm człowieka odbywa się poprzez uszkodzenie jednolitości tkanki przez wypustki gębowe, w obrębie ich przymocowania do tkanek gospodarza. U robaków obłych (glist) otwór gębowy okolony jest szczególnego rodzaju "nóżkami"- płytkami i malutkimi przyssawkami z twardej kutikularnej tkanki, którymi ranią ściankę jelita i wywołują miejscowe krwotoki. Wypływająca krew od razu trafia do przewodu pokarmowego robaka.

U tęgoryjców w obszarze gębowym występują ząbki i podobne do noży płytki. Ranią one ścianki jelita i zasysają krew.

Larwy tasiemca karłowatego rozwijają się w ściance jelita i w miarę dorastania niszczą kosmki jelita.

Owsiki swoimi skrzydłopodobnymi wypustkami o tnących krawędziach zewnętrznych ranią śluzówkę jelita.

Włosogłówka uszkadza ściankę ślepej kiszki (wyrostka robaczkowego), przebijając ją podobnymi do nici końcówkami, znajdującymi się na jej przodzie.

Dorosłe osobniki tasiemców mają na końcu główki przyssawki, bruzdy i haki. Nakłuwają nimi, tną i ranią powierzchnię jelit.

Wyrostek robaczkowy (Apendyks) - miejsce zamieszkania, które wybiera włosogłówka- często ulega zapaleniu z powodu przeniknięcia do niego owsików, tęgoryjców itd. Pasożyty, walcząc o miejsce pobytu w apendyksie, wydzielają trujący płyn.

Glisty nierzadko zatykają prześwit jelita. Mogą zablokować przewody żółciowe oraz przewody trzustkowe i przedostać się z żołądka do dróg oddechowych. przewlekłe, chroniczne choroby dróg oddechowych (zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli) bywają skutkiem uszkodzenia organów oddychania i wymiany gazowej przez larwy glist.

Mechaniczne oddziaływanie pasożytów uwidacznia się w jaskrawy sposób podczas rozwoju pęcherza bąblowcowego, osiągającego czasem duże rozmiary i wagę kilku kilogramów. Pasożyty zagnieżdżają się w tkankach i są podobne do guza nowotworowego. Tasiemiec bąblowcowy (echinokok) może uszkadzać nawet mózg, ale chorego leczyć się będzie w szpitalu psychiatrycznym lub na onkologii.

Larwy tasiemca uzbrojonego powodują powstanie bąbli o rozmiarze grochu i uszkadzają tkanki serca, mózgowia, rdzenia kręgowego oraz oka.

Pasożytnicze robaki, oprócz mechanicznego uszkodzenia tkanek organizmu człowieka, tworzą warunki do przedostania się mikroorganizmów oraz rozwoju zapaleń w uszkodzonych miejscach. Stany zapalne w różnych organach obserwuje się również w związku z migracją larw helmintów (pasożytów).  Uszkadzana jest jednolitość tkanki w miejscach przedostawania się larw (skóra, jelita, naczynia) i na drodze przemieszczania się ich po całym organizmie (jelita, naczynia krwionośne, wątroba, płuca, serce).

Działanie chorobotwórcze wykazują jajeczka i larwy. Helmint rozwinięty to taki, który osiągnął dojrzałość płciową. Jajeczko lub larwa po połknięciu rozwija się bezpośrednio w przewodzie pokarmowym albo migruje. Przy tym larwy helmintów (glisty, tęgoryjca) dziurawią ściankę jelita, trafiają do żył jelitowych i wraz ze strumieniem krwi trafiają do wątroby. Z wątroby przemieszczają się do żyły dolnej, do prawej połowy serca, a potem do arterii płucnej i do płuc. Tutaj larwy rozrywają ścianki naczyń kapilarnych układu krwionośnego i przenikają do pęcherzyków płucnych, aktywnie przemieszczają się w górę do oskrzeli i tchawicy, a z niej do gardła. Larwy, mieszając się ze śliną, są połykane i trafiają do przewodu pokarmowego, gdzie bardzo szybko stają  się dojrzałymi helmintami.

Helminty powodują mechaniczne uszkodzenia naczyń krwionośnych i tkanek, co prowadzi do wylewów w miejscach uszkodzenia i sprzyja przenikaniu do organizmu drobnoustrojów chorobotwórczych.

Produkty przemiany materii larw oraz ich rozkładu zatruwają podczas obumierania organizm i często wywołują ALERGIĘ.
Mają one właściwości antygenne: są to wydzieliny układu pokarmowego pasożytów oraz produkty rozpadu otoczki jajeczek i larw. Helmint i jego produkty przemiany materii są człowiekowi genetycznie obce. Ich dostanie się do krwi i tkanek wywołuje reakcję odrzucenia i wydalenia z ciała lub unieszkodliwienia - tak jak w przypadku każdego antygenu. Alergię wywołują wydzielane przez pasożyta produkty przemiany materii, a także substancje, które powstają  podczas rozpuszczania się otoczek jajeczek helmintów. Najcięższe stany alergiczne powstają podczas powtórnego dostania się substancji antygennych helminta, kiedy gwałtownie wzrasta wrażliwość organizmu gospodarza. Często zdarzają się zapalenia połączone z obrzękiem na skórze i śluzówce oraz powstanie zgrubiałych ognisk zapalnych - czasem połączonych z obumarciem tkanki.
Ogólna alergizacja organizmu rozwija się najczęściej podczas migracji larw (glisty, włosienie kręte). Objawem jest powiększona wątroba, często obserwuje się zapalenie płuc, kaszel z objawami astmy, wydzielanie flegmy wraz z krwią, wysypki, pokrzywki na skórze, uciążliwe swędzenie, zimny pot, spadek sił, bóle w sercu. Alergolodzy nie mówią o pasożytniczej naturze alergii.

Pasożyty pożerają zasoby pokarmowe gospodarza wraz z jego krwią. Dzięki temu pomnażają swoją żywą masę i zużywają ją do wytwarzania jajeczek i larw. Stopień pochłaniania przez pasożyty krzemu - pierwiastka życia - jest katastroficznie duży. Jest to śmiertelnym zagrożeniem dla człowieka.
Tasiemce pochłaniają z jelit człowieka witaminę B12, co doprowadza do zaburzenia procesu wytwarzania krwi. Helminty pobierają z organizmu gospodarza również hormony i enzymy niezbędne do zachowania zdrowia.

Dbamy o to by dostarczać organizmowi witaminy i mikroelementy, staramy się dobrze odżywiać i zapewne nie podejrzewamy że te wszystkie zabiegi głównie służą odżywianiu naszych pasożytów bo one właśnie to lubią. Nie próbujcie ich jednak zagłodzić głodząc siebie gdyż to prosta droga do nieba (pod warunkiem że nie grzeszycie zbyt dużo i Bóg zechce Was tam wysłać). Pocieszenie jest w tym że im lepiej się odżywiamy tym bardziej oddalamy moment przesilenia, kiedy to wygłodniałe robale dokańczają swoje dzieło eliminując słabe osobniki. Nie ma co się łudzić, taka jest ich rola. Wszyscy przecież wiemy że nasz świat jest tak urządzony że jedni żywią się drugimi i człowiek też bierze w tym udział. Nie możemy tego rozpatrywać w kontekście rozważań etycznych. Natura dba o ciągłość i doskonalenie poprzez eliminację tego co się okazało zbyt słabe.
My dostaliśmy od niej oprócz instynktów również intelekt, który możemy wykorzystać do eliminacji pasożytów by zapewnić sobie zdrowe życie a naszym dzieciom bezpieczny rozwój.

Bardziej szczegółowo na ten temat i o sposobach leczenia w następnych postach.