CZYM SIĘ LECZYĆ? - MOC RDESTOWCA

Ten post opracowałam na bazie wiedzy, którą zaczerpnęłam od dr-a Henryka Różańskiego.

Rdestowce przywieziono do Europy z Azji w XIX w. by upiększyć nimi ogrody botaniczne i parki. Roślina ta, jak często już bywało w historii ludzkości wymknęła się spod kontroli i zaczęła się swobodnie plenić. Na szczęście okazało się że ma wiele bardzo cennych właściwości leczniczych a poza tym może służyć do rekultywacji ziemi więc nie musimy się tym martwić.

Są dwa rodzaje rdestowca, które występują w Polsce dość powszechnie: japoński (nazywany rdestem ostrokończystym lub rdestówką japońską, na wschodzie - hu zhang) i sachaliński (zwany rdestem sachalińskim lub rdestówką sachalińską). Obydwa gatunki pochodzą z Azji, zapylają się wzajemnie tworząc odmiany mieszane, dorastają do wysokości 3-5 m (szybko rosną). Kłącza rdestowca, podobnie jak orzech włoski, wytwarzają substancje hamujące rozwój innych roślin. 

Łodygi przypominają bambus, są puste w środku. Surowcem zielarskim jest kłącze rdestowca wraz z korzeniami i ziele. Kłącza rdestu wykopujemy wiosną (marzec-kwiecień) lub jesienią (październik-listopad). Myjemy je w letniej wodzie i suszymy w temperaturze 20 - 55 stopni C (np. w piekarniku z obiegiem powietrza). Wysuszone kłącza można rozdrobnić w maszynce do mięsa z sitkiem o grubych oczkach. Pędy są trudne do wyrwania i przecięcia. To jeden z trudniejszych surowców do obróbki. Wysuszone kłącza przechowujemy w szczelnych, ciemnych pojemnikach. Rozdrabniamy surowiec tuż przed użyciem (zmielone kłącze jest bardziej narażone na działanie tlenu). 

Do celów leczniczych stosowane jest także świeże kłącze, z którego można sporządzić intrakt, macerat wodny i ekstrakt glicerynowo-etanolowy. Pierwsze, wiosenne pędy można zjadać jak rabarbar, mają podobny, lekko kwaśny smak. 

Ziele rdestowca należy zbierać przed kwitnieniem lub w okresie kwitnienia i suszyć w ciemności. można używać w fitoterapii niektórych schorzeń, wykazuje znacznie węższy zakres właściwości leczniczych. 

W jakich chorobach pomaga RDESTOWIEC

- choroba wieńcowa, 

- cukrzyca, 

- nadciśnienie, 

- stany zapalne żył, 

- miażdżyca, 

- zaburzenia krążenia obwodowego, 

- zakrzepy, 

- fitoterapia nowotworów, 

- choroby autoimmunologiczne, 

- zaparcia,

- atonia jelit, 

- zatrucia, 

- kuracje odtruwające, 

- otyłość, 

- zaburzenia pamięci, 

- wirusowe zapalenie wątroby, 

- marskość wątroby, 

- choroba Alzheimera, 

- zespół zimnych dłoni i stóp (np. u młodych dziewcząt), 

- menopauza, 

- przerost gruczołu krokowego, 

- stany zapalne i infekcje układu moczowego oraz płciowego (w mieszankach), 

- stres, 

- depresja, 

- rekonwalescencja po przebyciu chorób zakaźnych, 

- przewlekłe choroby skóry na tle zaburzeń metabolicznych, 

- profilaktyka i leczenie candidozy (Candida), 

- choroby pasożytnicze, 

- stany zapalne rogówki, 

- tęczówki i naczyniówki, 

- zaćma, 

- dychawica oskrzelowa, 

- stany zapalne piersi.

Ziele rdestowca ma zastosowanie jako środek:

- moczopędny, 

- odtruwający, 

- wazoprotekcyjny i regulujący przemianę materii.

Suma działania wszystkich związków rdestowca daje ciekawy efekt w stosunku do układu odpornościowego. Z jednej bowiem strony preparaty rdestowców działają immunostymulująco, z drugiej jednak hamują procesy autoagresji immunologicznej.

PREPARATY RDESTOWCA dają świetne efekty w fitoterapii chorób autoimmunologicznych np. 

- reumatyzmu, 

- artretyzmu, 

- pęcherzycy, 

- bielactwa, 

- cukrzycy, 

- wyprysku potnicowego, 

- atopowego zapalenia skóry, 

- pokrzywek alergicznych, 

- alergii uogólnionych, 

- liszaja płaskiego, 

- rumienia guzowatego, 

- tocznia rumieniowatego, 

- łuszczycy,

- egzemy, 

- łysienia z autoagresji.

Dłuższe przyjmowanie doustne wyciągów z rdestowca może zwiększać poziom estrogenów i obniżać syntezę androgenów. Ma to szczególne znaczenie w przypadku leczenia hiperandrogenizmu, hirsutyzmu i trądziku u kobiet. Estrogenne, przeciwzapalne, przeciwwysiękowe i przeciwnowotworowe właściwości rdestowca mogą mieć zastosowanie w leczeniu i profilaktyce stanów zapalnych i przerostu gruczołu krokowego. U kobiet preparaty rdestowca są zalecane w łagodzeniu objawów okresu przekwitania (klimakterium).

Rdestowiec wspomaga procesy detoksykacji = odtruwania, zwiększa wydzielanie moczu, obniża gorączkę, pobudza miesiączkowanie, przyśpiesza regenerację tkanek i tym samym gojenie ran.

Przeciwwskazania: 

choroby powodujące upośledzone wydzielanie enzymów trawiennych, niedobory enzymatyczne w układzie pokarmowym.

Dr. Henryk Różański poleca wszystkie preparaty z rdestowca zażywać na 1-2 godziny przed jedzeniem (http://www.luskiewnik.pl/autoimmunologia/new-page-7.htm). Poniżej jego zalecenia.

Napar z ziela rdestowca: 

2 łyżki rozdrobnionego ziela zalać 2 szklankami wrzącej wody, przykryć, odstawić na 30-40 minut, przecedzić. Wypić w ciągu dnia w 4 dawkach (po pół szklanki). Stosować 3-4 tygodnie. Między kolejnymi powtórzeniami zastosować przerwę 2-tygodniową. Nie zalecam zażywać dłużej niż pół roku.

Napar z kłączy rdestowca: 

2 łyżki rozdrobnionych kłączy zalać 2 szklankami wrzącej wody; odstawić pod przykryciem na 30-40 minut, przecedzić. Wypić w 4 porcjach w ciągu dnia (po 1 szklance). Naparem można przemywać skórę (trądzik, łojotokowe zapalenie skóry, wypryski, owrzodzenia) 2-6 razy dziennie. Korzystnie działają również okłady na chore miejsca, które trzeba trzymać 20-25 minut (3 razy dziennie). Kuracja powinna trwać 3-6 miesięcy, przy czym co miesiąc należy uczynić przerwę (1-2-tygodniową) w zażywaniu preparatu. Napar używać również do przemywania i okładów na skórę.

Wino rdestowcowe : 

1 część suchego rozdrobnionego kłącza zalać 5 częściami wina białego lub czerwonego półwytrawnego, odstawić na 7 dni, przefiltrować. Jest to bogate źródło resweratrolu w łatwo przyswajalnej formie. Zażywać 1-2 razy dziennie po 15 ml. Kuracja powinna trwać 2 tygodnie. 

Na każdy kwartał w roku może przypadać 2-3 kuracje. Resveratrol nie nadaje winom czerwonego zabarwienia, jak niektórzy ludzie twierdzą, a wina białe wcale nie są uboższe w resveratrol od win czerwonych.

Jednym z ważniejszych składników rdestowców jest RESVERATROL, który:

-  obniża stężenie cholesterolu we krwi, hamuje odkładanie trójglicerydów i cholesterolu
   w wątrobie
-  hamuje agregację (zlepianie) krwinek, co może prowadzić do zatorów, miażdżycy,
   zawałów
-  chroni neurony przed uszkodzeniami, działa antyoksydacyjnie oraz modyfikuje
   sygnalizację wewnątrzkomórkową – m. in. stosuje się go w leczeniu choroby
   Alzheimera, Parkinsona

-  ułatwia utrzymanie prawidłowego poziomu cukru we krwi oraz hamuje rozwój
   odcukrzycowe zmiany w nerkach

-  hamuje namnażanie się wirusów
-  chroni przed rozwojem zwyrodnienia oka związanego z wiekiem – plamki żółtej
-  ma wysoką aktywność przeciwnowotworową, 

-  hamuje proces nowotworowy na każdym etapie jego powstania: inicjacji, promocji,
   progresji, 

Nie wskazany dla kobiet, które mają problemy z guzami, nowotworami, mięśniakami macicy.