ABSYNT CZY PIOŁUN? - NALEWKA NIE TYLKO NA TRAWIENIE

NALEWKA Z PIOŁUNU - SPRAWDŹMY JAK BARDZO POMOCNA

Bylica piołun to wieloletnia roślina należąca do rodziny astrowatych. Posiada dość charakterystyczną budowę. Łodygi mają pokrój wzniesiony, rozgałęziony (czasem tworzą kępy) i dorastają do 100cm wysokości. Zwana bywa także bielicą piołunem, wermutem, psią rutą albo absyntem. Roślinę można spotkać na polanach oraz nieużytkach, na zboczach, w przydrożach, bywa też uprawiana w ogródkach. Znana była już w starożytnym Egipcie, Babilonie i Syrii.

W ziołolecznictwie, medycynie i gastronomii ceniona ze względu na zawarte w niej związki goryczkowe (gorzkie glikozydy: absyntyna, artabsyna, anabsyntyna), związki kumarynowe (izofraksydyna, skopolina, kalikantozyd), olejki eteryczne (1,3 -2 % zawartości, w tym pinen, absyntol, felandren, tujon, tujol, kadinen, azulen, chamazulen, cyneol), kwasy organiczne, żywice, flawonoid artemitynę, witaminę C. Jako przyprawa, w mieszance z innymi ziołami: anyżem, fenkułem i melisą. Ziele używane jest do wyrobu korzennego wina – wermutu oraz do wyrobu wódki piołunówki (Absynt).

Piołun bardzo sobie ceniła benedyktyńska uzdrowicielka z XII wieku Św. Hildegarda z Bingen. Często zalecała kurację nalewką z sokiem z piołunu.
Kuracja ta jest cudownym, uniwersalnym środkiem leczącym wiele współczesnych dolegliwości zdrowotnych, wzmacniającym siły organizmu chorego i zdrowego.
Czy nalewka piołunowa jest smaczna? … rzecz gustu.
Są tacy, którzy uważają że tak; gdyż lubią smak gorzki a przecież przygotowywana jest ze świeżego soku z piołunu, dobrego wina i najlepszego miodu.

Hildegarda z Bingen podaje nam dokładne wskazówki dotyczące przygotowania skutecznej kuracji wiosenno-letniej:

… pij ją od maja do października na czczo co trzeci dzień. Eliminuje ona w tobie osłabienie nerek i melancholię (czarną żółć) oraz rozjaśnia wzrok. Wzmacnia twoje serce i zapobiega osłabieniu twoich płuc. Rozgrzewa żołądek i czyści wnętrzności oraz poprawia trawienie.” (Hildegarda z Bingen)

Pomocna jest w całej gamie problemów zdrowotnych:
- uniwersalny środek w chorobach nerek i dróg moczowych
- niewydolność nerek
- kamienie nerkowe
- piasek w nerkach
- zaburzenia funkcjonowania dróg żółciowych
- zapalenie pęcherzyka żółciowego
- kamienie żółciowe
- zapobieganie i usuwanie miażdżycy
- ogólne osłabienie żołądka
- osłabienie wzroku i dolegliwości oczu
- wzmocnienie serca
- zaburzenia przemiany materii
- brak apetytu
- artretyzm
- reumatyzm
- cukrzyca starcza
- podwyższony poziom lipidów
- zaburzenia pracy trzustki
- zarobaczenie (szczególnie skuteczny przeciw robakom obłym/ glista ludzka, owsiki)
- działa rozkurczowo
- działa krwiotwórczo
- pomaga w biegunce
- pomaga przy bolesnych miesiączkach
- pomaga przyswajać żelazo
- pomocna w leczeniu żółtaczki
- wspomaga spalanie tłuszczu
- reguluje produkcję hormonów
- wzmacnia system odpornościowy
- „eliminuje melancholię”
- w okładach, w leczeniu źle gojących się ran, wrzodów, pęcherzy i ugryzień owadów

Wewnętrzne duże narządy są lepiej ukrwione poprzez zawartość goryczki i olejków aromatycznych w piołunie. Goryczka stymuluje cały układ odpornościowy organizmu, piołun uwalnia znajdujące się w śluzówce  przeciwciała, od jamy ustnej po żołądek i jelita. Stabilizuje również pracę obciążonego nadciśnieniem serca. Ma właściwości przeciwzapalne. Lecznicze przyjmowanie nalewki ma tak silne działanie regeneracyjne i tak bardzo podnosi wydolność organizmu, iż Hildegarda z Bingen nazwała piołun „mistrzem przeciw wszelkim stanom wyczerpania”. Przed rozpoczęciem kwitnięcia traw i pojawieniem się alergii na pyłki, już zimą można zażywać nalewkę, dzięki czemu błony śluzowe staną się lepiej ukrwione, a wrażliwość na białka pyłków ulegnie znacznemu obniżeniu. Substancje gorzkie w piołunie, podobnie jak w dyptamie, pobudzą śluzówki do sekrecji, dzięki czemu z naczyń usuwane są złogi, co chroni przed arteriosklerozą.

NALEWKA Z PIOŁUNU / jak wykonać i dawkować

Składniki:
40 ml soku z wiosennego piołunu
1 l wina
150 g miodu

Przygotowanie:
Sok z piołunu wlać do wrzącego wina z miodem, natychmiast zdjąć z ognia, odcedzić i jeszcze gorący wlać do sterylnych butelek.

Sposób użycia:
Zalecana kuracja wzmacniająca  od maja do października (8 butelek). Co trzeci dzień pić 1 kieliszek likierowy (ok. 20 ml) na czczo przed śniadaniem. Dzieci odpowiednio mniejsze ilości od 1 łyżeczki do 1 łyżki.

Przy katarze siennym kurację rozpocząć już zimą przed okresem pylenia.  Przy mocnych stanach zapalnych pić codziennie po łyku aż do zniknięcia symptomów.

PIOŁUNÓWKA (dla smakoszy)

Składniki: 
3 świeże gałązki piołunu lub garść suszonego
3 gałązki świeżej mięty
2 świeże listki geranium
1 łyżeczka zielonej herbaty
8 ziaren pieprzu czarnego
15 rodzynek
1 litr wódki 45%
3 łyżki miodu 

Sposób przygotowania:
Wszystkie składniki wymieszać i wsypać do słoja. Wlać 1 litr wódki. Słój zakręcić i owinąć ściereczką. Wstawić do garnka z ciepłą wodą. Podgrzewać na małym ogniu przez dwie godziny. Uważać, aby woda nie gotowała się. Można też słój owinąć ściereczką zmoczoną w gorącej wodzie i wstawić go do garnka z wrzątkiem i utrzymywać temperaturę co pewien czas dolewając wrzątek. Po dwóch godzinach wyjąć słój z garnka z wodą i odstawić w ciemne miejsce na tydzień. Po tym czasie nalwkę zlać filtrując przez bibułę filtracyjną lub gazę. Rozlać do butelek. Dobrze zakorkować i odstawić na trzy- cztery tygodnie. Im dłużej nalewka stoi tym jest lepsza. 

KLASYCZNA PIOŁUNÓWKA
Składniki: 
1/2 litra spirytusu
1/2 litra przegotowanej i ostudzonej wody
mała garść świeżych listków piołunu
1/4 kg cukru (+ 1 szklanka wody)

Przygotowanie:  
Spirytus zmieszać z wystudzoną wodą. Piołun włożyć do słoja. Wlać przygotowany alkohol i dobrze zakręcić słój.Postawić w ciepłym miejscu na tydzień (nie dłużej). Po tym czasie zlać nalewkę. Przygotować syrop cukrowy z 1/4 kg cukru i 1 szklanki wody. Zagotować, wyszumować (zebrać powstałą na powierzchni pianę) i wymieszać nalewkę z syropem cukrowym. Można wziąć mniej lub więcej cukru, według własnego smaku ale nie mniej niż 10 dkg na 1 litr alkoholu. Słój dobrze zmknąć i odstawić na trzy tygodnie. Po tym czasie nalewkę zlać filtrując przez gazę lub bibułę filtracyjną. Rozlać do butelek i dobrze zakorkować.   

Piołun należy do leków aromatyczno gorzkich. Nie jest całkowicie obojętny i nie może być stosowany przez długi czas. Lekarze francuscy, którzy mieli najwięcej przykładów nadużywania wódki piołunówki („Absynt”) – zaliczają olejek piołunowy do środków powodujących drgawki. U kobiet piołun pobudza miesiączkowanie, ale u ciężarnych może wywołać poronienie i z tego powodu  absolutnie jest dla kobiet w ciąży niewskazany.

W medycynie ludowej w dawnych zapisach można znaleźć informacje na temat piołunu wykorzystywanego do przeprowadzania aborcji, również  piołun stosowały kobiety przy rozwiązaniu: tak jak w pierwszych miesiącach ciąży powodował poronienie, tak w ostatnim ułatwiał poród.

Na początku XX w. stosowanie bylicy piołun zostało zakazane w wielu krajach. Wszystko przez obecność toksycznego tujonu. W zatruciach tujonem pojawiają się stany podniecenia i psychozy. Jednak w niewielkich ilościach substancja ta stymuluje działanie mózgu