Właśnie trwa pokrzywowy sezon. Koniecznie skorzystajcie z tej skarbnicy witamin, minerałów i po prostu zdrowia.
POKRZYWA ZWYCZAJNA Urtica dioica (pokrzywa wielka i żegawka) jest rośliną wieloletnią z rodziny pokrzywowatych. W Polsce są dwa gatunki pokrzywy: wielka wyrastająca do 2 metrów (Udioica) i żegawka (Uturena), niska, krzaczasta, drobnolistna. Ta wielka dostarcza dużo lepszego surowca leczniczego. Całą roślinę pokrywają parzące włoski co na pewno jest kłopotliwe dla zbieraczy ale nie ma się czym martwić. Wystarczy założyć rękawiczki.
POKRZYWA NALEŻY DO GRUPY NATURALNYCH ANTYBIOTYKÓW (podobnie jak czosnek) dlatego można nią goić rany i owrzodzenia. Naukowcy rosyjscy potwierdzają że rozdrobnione świeże liście pokrzywy potrafią się rozprawić z gronkowcem złocistym. Zawiera w sobie substancje insulinopodobne co powoduje że napar z niej znacznie obniża poziom cukru w moczu (ważne jednak by w tym celu pić go w umiarkowanych ilościach, bo większe dawki znoszą to działanie).
POKRZYWA JEST SKARBNICĄ WITAMIN I SOLI MINERALNYCH, a zawarta w niej sekretyna (hormony roślinne) pobudza czynności wydzielnicze żołądka, trzustki, wątroby i poprawia perystaltykę jelit. Zaleca się ją przy anemii i spadku odporności (grypa, odra, krztusiec) gdyż zwiększa zawartość hemoglobiny we krwi i liczbę czerwonych ciałek. Zawiera w sobie składniki, które pobudzają funkcje trzustki. Ma jeszcze jedną niezwykłą cechę - poprawia czynność komórek wątrobowych w stanach uszkodzenia miąższu.
POKRZYWA MA ANTYRAKOWE DZIAŁANIE co potwierdził w swoich badaniach prof. Sedlak. Odnotowano przypadki wyleczenia nowotworu żołądka naparem ze świeżej pokrzywy.
Napar ten stosuje się też w leczeniu choroby popromiennej, kamicy nerkowej, w chorobach wyniszczających ustrój i w schorzeniach gośćcowych.
POKRZYWA REGENERUJE CHORE ORGANY
w formie soku jak i ziela oczyszcza krew z toksyn, cholesterolu, mocznika, chlorku sodu, a także innych substancji chemicznych obniżając przy tym poziom cukru.
POKRZYWA ODMŁADZA
Kuracja odmładzająca: wyciśnięty z pokrzyw sok rozcieńczyć wodą w stosunku 1:3, pić 3–4 łyżki dziennie przez 3–4 tygodnie.
MIÓD POKRZYWOWY
miód z sokiem świeżej pokrzywy zachowuje swe właściwości lecznicze 2-3 lata.
Składniki:
świeża pokrzywa (najlepiej zbierana w maju przed kwitnieniem) - 1 część
miód - 4 części
Przygotowanie:
Pokrzywę należy opłukać przegotowaną wodą i przekręcić przez maszynkę do mielenia mięsa. Powstałą papkę wkłada się w szmatkę lnianą i wyciska dokładnie sok. Równocześnie należy rozpuścić w garnku miód lekko go podgrzewając. Składniki dokładnie wymieszać i przelać do słoików.
Stosowanie:
Miód pokrzywowy zażywa się leczniczo lub profilaktycznie po 1 łyżce na czczo.
Dzieciom, dla wzmocnienia, można dawać dwa razy dziennie po 1 łyżeczce przez całą zimę.
Z mielonej pokrzywy robi się również maseczkę odmładzającą. Zbiera się pokrzywę, mieli i nakłada na twarz. To wszystko.
Liście pokrzywy zawierają:
- kwasy organiczne (mrówkowy, krzemowy, foliowy, glikolowy)
- witaminy A, E, C, B1, B2, K
- karoten
- flawonoidy
- garbniki
- chlorofil
- związki aminowe
- sole mineralne (bardzo dużo żelaza, potasu, wapnia, krzemu, manganu, fosforu i miedzi)
Kłącze i korzenie zawierają:
- kwasy organiczne
- sole mineralne magnezu
- sole mineralne manganu
- sole mineralne fosforu
- sole mineralne żelaza
- sole mineralne potasu
- sole mineralne krzemu
- fitosterole
- lecytynę
Pokrzywę należy zbierać na naturalnych stanowiskach przed jej kwitnieniem. Zebraną rozkładamy cienką warstwą i suszymy w przewiewnym i zacienionym miejscu w temperaturze otoczenia lub w suszarni w temp. 40 stopni C. Ususzoną roślinę trzymamy w suchym, chłodnym i ciemnym miejscu.
Świeży sok z liści majowej pokrzywy przechowuje się najlepiej w miodzie.
- 1/10 soku zalać 9/10 miodu,
- okleić słoik czarnym papierem i trzymać w ciemnym, chłodnym i suchym miejscu
- zażywa się w celu poprawienia obrazu krwi, po kuracjach antybiotykowych,
w celu uregulowania ciśnienia krwi, poprawienia pracy serca
- przyjmuje się jedną łyżeczkę raz dziennie (W. Poprzęcki "Ziołolecznictwo")
NALEWKA NA CAŁEJ POKRZYWIE
Składniki:
3-4 części świeżego, zmielonego ziela pokrzywy
3 x więcej spirytus 70 procent niż ziela
Przygotowanie:
Zalewamy zmielone ziele spirytusem i odstawiamy w ciemne miejsce. Po dwóch tygodniach nalewka jest gotowa. Zlewamy za każdym razem tyle ile potrzebujemy do jednorazowego użytku.
Stosowanie:
Nalewkę stosujemy w przeziębieniach, zatruciach żołądkowych, biegunkach bakteryjnych - 2 łyżeczki na szklankę herbaty.
Dla większości ludzi pokrzywa to uciążliwy chwast. Jednak na jej właściwościach leczniczych poznano się już w starożytności. Pisali o niej: Hipokrates i Dioskurides. Stosowano ją do tamowania krwotoków. Arabowie używali jej nasion wymieszanych z miodem jako środka przeciwko impotencji. Uważano, że tak jak wszystkie rośliny lecznicze, obdarzona jest nadzwyczajną mocą. Tkaniny wyplatane z jej włókien miały chronić przed chorobami i zabezpieczać przed złymi siłami.
Chorzy cierpiący na artretyzm chłostali się pokrzywą, aby złagodzić ból, ale nie była to kuracja dla ludzi słabego ducha. Tradycyjnie była stosowana do oczyszczania krwi. Młode liście były niegdyś powszechnie spożywane na wiosnę, by wzmocnić organizm po zimie.
Pokrzywa występuje w strefie umiarkowanej na całym świecie. W Polsce rośnie powszechnie w miejscach wilgotnych, zacienionych, w zaroślach, na nieużytkach, w ogrodach.
POKRZYWA DZIAŁA:
- moczopędnie
- na stany zapalne dróg moczowych
- na stany zapalne przewodu pokarmowego
- na stany zapalne skóry
- ściągająco
- wzmacniająco
- odżywczo
- krwiotwórczo
- oczyszczająco na krew
- przeciwkrwotocznie
- odtruwająco, usuwa toksyny z organizmu
- na poprawę trawienia
- na poprawę przemiany materii
- na obniżenie poziom cukru we krwi
- na pobudzenie laktacji
- korzystnie na pracę gruczołów łojowych i potowych
- sprzyjająco na wzrost włosów (leczy łupież)
Najnowsze badania wykazują, że korzeń pokrzywy może powstrzymywać przerost gruczołu prostaty, a testy kliniczne dostarczyły dowodów na jego skuteczność w przypadku dolegliwości układu moczowego, związanych z prostatą, takich jak trudności z oddawaniem moczu lub częste oddawanie moczu.
W MEDYCYNIE POKRZYWĘ STOSUJE SIĘ:
* wyciągi wodne stosuje się w schorzeniach dróg moczowych
* w obrzękach
* w dolegliwościach nerek
* w kamicy moczowej
* młode liście pokrzywy i świeży sok z nich są znakomitym środkiem odżywczym i leczniczym
w krzywicy, blednicy, gnilcu, niedokrwistości i obu białaczkach
* do leczenia egzemy
* w zaflegmieniu żołądka, zapaleniu żołądka
* nieżytach żołądkowo-jelitowych
* zaburzeniach metabolicznych
* niedokrwistości
* zaburzeniach miesiączkowania
* przy początkowych stadiach cukrzycy
* w chorobie reumatycznej
* w schorzeniach skórnych
* zewnętrznie do irygacji w zapaleniach pochwy i upławach
* do płukania jamy ustnej i gardła
* do okładów i przemywania w stanach zapalnych skóry i owrzodzeniach
POKRZYWA W KUCHNI
- młode pędy (końce pędów najwyżej o długości do 10 cm) można przyrządzać jak szpinak
- można dodawać do sałatek wiosennych
- gotuje się zupy z dodatkiem pokrzywy
- można przyrządzać omlety z pokrzywą
- starsze liście można zakwaszać jak kapustę
- jest naturalnym zielonym barwnikiem spożywczym
- napar z liści pokrzywy może zastępować herbatę
- sok z młodej pokrzywy jest wiosennym środkiem wzmacniającym
- stosowana jest w kuracjach odtruwających
- wzbogaca organizm w witaminy i sole mineralne
- z czerwonych łodyg pokrzywy (zebranych jesienią) otrzymuje się barwnik czerwony
- ręcznie wyrabiany półtwardy ser o kremowym smaku, Cornish yarg zawija się
w liście pokrzywy. liście są starannie układane tak, by tworzyły ładny wzór i aby
mogła się rozwijać na nich różnokolorowa pleśń, która pomaga w dojrzewaniu sera.
U osób wrażliwych duża dawka może wywołać alergię.
Starsze liście, zawierające dużo szczawianu wapnia, nie nadają się do jedzenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz