TO NIEPRAWDA, ŻE TOKSOPLAZMOZY POWINNY SIĘ BAĆ TYLKO KOBIETY W CIĄŻY!
TO NIEPRAWDA, ŻE TOKSOPLAZMOZĄ MOŻNA SIĘ ZARAZIĆ TYLKO POPRZEZ KONTAKT Z KOTEM NOSICIELEM!
Toksoplazmoza jest bardzo groźna dla kobiet w ciąży, płodów (może powodować poważne wady wrodzone), dla małych dzieci i osób z osłabioną odpornością. Dlatego kobiety w ciąży są kierowane na badania sprawdzające czy są nosicielkami tego pasożyta. Powszechnie się uważa że toksoplazmoza u dorosłych przebiega raczej bezobjawowo i że nie jest dla nich specjalnie groźna. Jest to jednak bardzo mylne przekonanie.
Statystyki mówią o tym że zakażenie Toksoplazmozą gondii jest zjawiskiem powszechnym i ocenia się, że około 2 bilionów ludzi na całym świecie jest zakażonych tym wszędobylskim pasożytem. W Polsce większość kotów i blisko połowa świń, bydła i owiec (do 80%) ma dodatnie testy serologiczne na obecność tego pasożyta. Jeżeli się dostanie do centralnego układu nerwowego to zostanie tam aż do śmierci gospodarza.
Na toksoplazmozę częściej chorują dzieci, podczas gdy dorośli mogą pozostawać bezobjawowymi nosicielami (mogą być tylko nosicielami ale nie zawsze tak jest). Najczęściej zarażenie odbywa się jeszcze w czasie życia płodowego za pośrednictwem matki.
Toksoplazmy przedostają się do komórek:
- ludzkiej tkanki płucnej,
- tkanki sercowej
- mięśni szkieletowych,
- tkanki nerwowej,
- mózgu,
- embrionalnych powłok płodu,
- ścianek macicy,
- żółtego ciałka jajnika,
- warstwy naczyniowej,
- siatkówki oka
- itd.
Dostawszy się do organizmu żywiciela, do jego komórek, toksoplazmy zaczynają się mnożyć poprzez podział. W rezultacie wtórnych podziałów w komórce lawinowo tworzą się skupiska pasożytów nie posiadających własnej powłoki. Są to pseudocysty. Duża liczba pseudocyst świadczy o ostrym przebiegu choroby.
Po wielokrotnych podziałach pseudocyst komórki żywiciela ulegają zniszczeniu, a uwolnione z nich pasożyty przenikają do kolejnych komórek i cały proces się powtarza. Szczególnie toksyczne formy toksoplazm znajdują się w mózgu. Najczęstszym objawem osiedlenia się ich są migreny powodowane obrzękiem mózgu i zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym. Obrzęk powstaje podczas infekcji / stanu zapalnego ośrodkowego układu nerwowego spowodowanego przez T. gondii
Źródłem zarażenia toksoplazmozą są:
- chorzy ludzie
- chore zwierzęta: koty, psy, króliki, świnie, itd.
- chore ptaki.
Zakażenie następuje po zetknięciu się z zakażoną:
- śliną,
- moczem,
- fekaliami
- mlekiem.
Wysoki procent zarażenia toksoplazmozą występuje wśród osób spożywających źle wysmażone mięso, surowe jajka, mleko (szczególnie wprost od krowy).
Toksoplazmoza jest dosyć mocno rozpowszechniona. Najczęściej chorują na nią ludzie pracujący przy pielęgnacji zwierząt i w przetwórstwie mięsa. Toksoplazmoza jest bardzo trudna do zdiagnozowania tradycyjnymi metodami. Dlatego rzadko jest wykrywana i prowadzone jest głównie leczenie objawowe. Tymczasem infekcja rozprzestrzenia się piramidalnie.
Umierają przedwcześnie zabici przez toksoplazmozę rodzice. A ich dzieci, osiągając wiek dojrzałości płciowej, starają się żyć jak wszyscy, z całym pakietem ciężkich objawów, takich jak:
- ból głowy,
- choroby płuc,
- serca,
- wątroby,
- mięśni,
- oczu,
- nosa,
- skóry,
- choroby krwi i limfy.
Biorezonans magnetyczny daje możliwość zdiagnozowania infekcji pasożytniczych, bakteryjnych i wirusowych. Jest to metoda wiarygodna, bardzo skuteczna i dodatkowo bezinwazyjna. Jeżeli nie do końca ufasz takim metodom badania, to sprawdź na nim czy masz pasożyty, a gdy już wykryjesz nim jakie, idź na na badanie krwi żeby się upewnić.
Toksoplazmoza może wystąpić w postaci wrodzonej lub nabytej.
TOKSOPLAZMOZA WRODZONA – wszystko zależy kiedy płód został zakażony? Jeżeli do zakażenia doszło w środkowym okresie ciąży u dziecka występują zwapnienia śródmózgowe, blizny pozapalne siatkówki i naczyniówki oka, wodogłowie oraz upośledzenie psychiczne. W przypadku zakażenia w końcowym okresie ciąży u dziecka pojawia się zapalenie mózgu oraz zaburzenia innych narządów. W niektórych przypadkach choroba ujawnia się dopiero po dłuższym okresie.
TOKSOPLAZMOZA NABYTA
Zakażenie nabyte w dużej mierze ma charakter bezobjawowy lub skąpoobjawowy. W zależności od dominujących objawów opisuje się kilka postaci choroby. Okres wylęgania wynosi ok. 2 tygodni. Przebieg może być ostry, podostry lub przewlekły.
Najczęściej występują:
1/ postać węzłowa, której głównym objawem jest powiększenie kilku węzłów chłonnych,
głównie szyjnych, ale też dotyczyć może węzłów podżuchwowych, karkowych, pachowych oraz rzadziej pachwinowych. Zmiany dotyczyć mogą również węzłów chłonnych śródpiersia, krezki i pozaotrzewnowych. Średnica powiększonych węzłów może wynosić ok. 3 cm. Węzły mogą być bolesne, lecz nie wykazują tendencji do ropienia i tworzenia przetok. Obok powiększenia węzłów chłonnych może występować:
- osłabienie,
- stany podgorączkowe lub gorączka,
- apatia,
- zlewne pocenie się,
- bóle i zawroty głowy,
- bóle mięśniowo-stawowe.
- na skórze mogą pojawiać się wysypki o charakterze plamisto–grudkowym.
- zajęciu węzłów chłonnych podbrzusza z towarzyszącą gorączką mogą towarzyszyć objawy
imitujące zapalenie wyrostka robaczkowego.
2/ postać mononukleozopodobna cechującą się:
- gorączką,
- złym samopoczuciem,
- bólem gardła,
- bólem głowy i mięśni
- powiększeniem szyjnych węzłów chłonnych,
- obecnością atypowych limfocytów we krwi obwodowej.
Znacznie rzadziej niż postać węzłowa, występuje w fazie ostrej choroby:
3/ postać brzuszna – cechująca się
- pogorszeniem łaknienia,
- bólami brzucha,
- wymiotami,
- powiększeniem wątroby,
- powiększeniem śledziony,
- powiększeniem węzłów chłonnych krezkowych,
- żółtaczką.
4/ postać rzekomogrypowa – cechująca się takimi objawami jak:
- bóle mięśniowo-stawowe,
- ogólne rozbicie,
- osłabienie,
- bóle głowy,
- stany gorączkowe bez limfadenopatii.
5/ postać oczna lub oczno-węzłowa mogą występować jako izolowane postacie lub towarzyszyć innym zmianom narządowym. Postać oczną toksoplazmozy częściej utożsamia się z chorobą wrodzoną. Chociaż rzadziej niż w przypadku choroby wrodzonej, zmiany w narządzie wzroku opisywane są również w zakażeniu nabytym. Proces zapalny obejmuje warstwy wewnętrzne siatkówki na całej jej grubości, i przylegającą naczyniówkę. Rzadko w toksoplazmozie nabytej jest atakowany nerw wzrokowy. Toksoplazmoza oczna ma charakter przewlekły, dający nawroty. Poszerzające się zmiany bliznowate na dnie oczu powodują ubytki w polu widzenia i obniżenie ostrości wzroku.
Mleko ma właściwości pobudzające toksopalzmy, pod jego wpływem rosną jak grzyby po deszczu.
Chorych zazwyczaj leczy się na wszystko tylko nie na toksoplazmozę.
Jest to często choroba dziedziczna, rodzinna, przekazywana dzieciom przez ich zarażone matki.
Toksoplazmy - nawet przy bardzo dobrym zdrowiu człowieka- potrafią przetrwać przez długie lata - zwłaszcza w mózgu.
Toksoplazmoza to choroba całego organizmu i przy podejściu i leczeniu objawowym infekcja ta bardzo się rozprzestrzenia. Kiedy roczne dziecko nie siedzi, nie utrzymuje główki, nie rozwija się, to prawie zawsze jest to ofiara toksoplazmozy.
Nie wiedząc o tym oddajemy na żer jednokomórkowym, bezmózgim pasożytom przede wszystkim nasz mózg bo nie przyszło nam do głowy ani naszemu lekarzowi żeby się przebadać na obecność Toksoplasma gondii.
Leczenie toksoplazmozy preparatami chemicznymi i antybiotykami nie przynosi pozytywnych rezultatów. można się uratować tylko oczyszczając krew.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz