Galgant, inaczej
Alpina lekarska (Alpinia galanga) wywodzi się z dżungli południowo-wschodniej
Azji. Dziko rośnie w Malezji, plantacje znajdują się w Chinach, Tajlandii i na
Cejlonie (Sri Lanka). Osiąga rozmiary ok. 1,5 do 2,5 metra wysokości. Podobny
jest do irysa. Jego kłącze poprawia krążenie krwi, trawienie, pobudza
apetyt, stosowany w bólach serca, skurczach żołądka, jest też cenną przyprawą.
Przez Hildegardę z Bingen uważany za jeden z najskuteczniejszych leków na wszystkie choroby serca (osłabienie i bóle serca, leczenie oraz zapobieganie zawałom), skurcze żołądka i jelit (syndrom Roemhelda), dolegliwości miesiączkowe, zaburzenia krążenia, bóle głowy, stany wyczerpania i słabości, stres, napady dusznicy bolesnej, napady rzekomopadaczkowe. Hildegarda leczyła Helicobacter pylori za pomocą galgantu oraz wysokich dawek witaminy C. Ta kuracja jest w stanie usunąć infekcję wywołaną przez Helicobacter bez żadnych skutków ubocznych. Dr. Wighard Strehlow w swoich książkach pisze że galgant działa szybko i przynosi ulgę jak nitrogliceryna (bez jej nieprzyjemnych efektów ubocznych). Wykorzystywany jest również przy chorobach reumatycznych i bólach neuralgicznych (np. rwa kulszowa). W medycynie ludowej stosowano suszone kłącze galgantu na problemy z trawieniem, dla pobudzenia apetytu oraz przeciwgorączkowo.
Zapachem i smakiem galgant przypomina imbir, ma jednak bardziej intensywny aromat oraz smak pieprzny intensywniejszy i ostrzejszy.
W kuchni galant używa się jako przyprawę do wołowiny, ryb, kartoflanki, zupy grochowej i fasolowej oraz tłustych sosów. Najczęściej łączy się go z imbirem i trawą cytrynową w zupach, oraz z pieprzem (białym lub cayenne) przy doprawianiu ryb, czerwonego mięsa i drobiu. Galgant jest jedną z podstawowych przypraw kuchni tajskiej, wietnamskiej i indonezyjskiej.
Smaczna mieszanka galgantu i miodu kwiatowego:
1 łyżeczkę galgantu mieszamy ze 100g miodu (słabsza mieszanka do stosowania przez dzieci),
3 łyżki stołowe mieszamy ze 100g miodu (mocniejsza mieszanka do stosowania przez dorosłych).
Z galgantu można również sporządzić nalewkę, której przyjmowanie zalecane jest w niestrawności, bólach żołądka i jako specyfik pobudzający apetyt i ułatwiający trawienie.
NALEWKA Z GALGANTU
Składniki:
1 łyżka sproszkowanego kłącza galgantu
100 g spirytusu
250 ml co najmniej 40% wódki
Przygotowanie:
Sproszkowany galgant zalewamy spirytusem i pozostawiamy na okres 4 tygodni w ciepłym miejscu, po czym przecedzony płyn mieszamy z wódką i przechowujemy w szczelnie zamkniętym naczyniu).
Dawkowanie:
W celach leczniczych, przyjmuje się 1 łyżeczkę nalewki rozcieńczonej w niewielkiej ilości przegotowanej wody, 3 razy dziennie.
Tabletki z galgantu Hildegarda z Bingen zalecała przyjmować przy bólach serca.
Tabletki z galgantem i koprem włoskim natomiast w bólach na tle żołądkowo-sercowym (zespół Roemhelda).
Uwaga
Galgant wzmaga wydzielanie kwasów żołądkowych. Osoby z wrzodami żołądka, refluksem itp. powinny ostrożnie go stosować.
Mówcie sobie co chcecie. Jestem chory na serce ( zawały + POChP + zespół Roemhelda ), każdy wysiłek powodował zmęczenie, ból w klatce piersiowej, napięcie brzucha i jeszcze kilka mniej przyjemnych objawów. O chodzeniu na spacery mogłem sobie pomarzyć. Jeszcze od biedy mogłem jeździć na rowerze ale podobno to było skutkiem trenowania w młodości kolarstwa. Od niedawna biorę preparat z galgantemI i fenkułem a mój swiat zmienił się nie do poznania. TO NAPRAWDĘ POMAGA. Chodzę, jeżdżę na rowerze i z każdym dniem jest lepiej. Kto potrzebuje niech spróbuje.
OdpowiedzUsuń